Historia pasji do porcelany Lladro

Lata 50.: Początki
W 1953 roku urodził się Lladró, będący wynikiem pasji do porcelany trzech braci, Juana, José i Vicente Lladró, którzy zaczęli robić swoje pierwsze dzieła w rodzinnym domu Almàssera, mieście niedaleko Walencji.

Zapotrzebowanie na kreacje powoduje, że bracia przenoszą swój rodzinny warsztat na statek w sąsiednim miasteczku Tavernes Blanques, przyszłej siedzibie obecnej firmy.

Na poziomie artystycznym dzieła powstałe we wczesnych latach są kreacjami o wyraźnej rokokowej inspiracji, które przywołują dzieła wielkich europejskich manufaktur Meissen, Sèvres czy Capodimonte.

Lata 60.: Konsolidacja
W tej dekadzie Lladró jest pionierem we wprowadzaniu monokcji. Ta metoda prekursorowa pozwala zredukować tradycyjne potrójne gotowanie do jednej cochury, dzięki której uzyskuje się krystaliczne wykończenie i pastelowe odcienie dzieł Lladró.

Na poziomie artystycznym Lladró osiąga swój niepowtarzalny i charakterystyczny styl, który w końcu da firmie międzynarodową sławę. W 1965 roku Lladró zaczął wkraczać do Stanów Zjednoczonych. W tej dekadzie w siedzibie głównej powstała również Szkoła Kształcenia Zawodowego, aby zapewnić firmie wykwalifikowanych artystów i techników.

Lata 70.: Ekspansja
Kreacje tego czasu zwiększają złożoność, dzięki rozwojowi nowych technik i procesów. Wielkie wątki twórczego repertuaru Lladró zaczynają być naprawiane. Wazony zajmują poczesne miejsce, pomyślane w bardzo krótkich limitowanych seriach i z wyraźnym orientalnym natchnieniem.

Wprowadzenie kamionki jako surowca otwiera kreatywną linię i zapewnia idealne wykończenia do tworzenia wielkoformatowych rzeźb.

Lata 80-te: Innowacje
W latach osiemdziesiątych nieustanne poszukiwanie nowych form wyrazu trwało w dobrym tempie. Większa kontrola nad porcelaną pozwoliła na kreacje, które wykazują niezwykłe mistrzostwo w modelowaniu. W wyjątkowych kolekcjach, takich jak Rzeźby, Caprichos czy Goyescas, wyobraźnię artystów porwa fantazja i przyjemność tworzenia.

Towarzystwo Kolekcjonerów Lladró zostało założone w 1985 roku. W ciągu 15 lat istnienia posiadał ponad 100 000 kolekcjonerów porcelany tej marki.

W tej dekadzie Lladró osiąga dwa główne kamienie milowe w swojej międzynarodowej ekspansji. W 1986 roku Lladró wylądował w Azji z filiami w Japonii i Chinach. A w 1988 roku otworzył swoje pierwsze muzeum i galerię w Nowym Jorku, na Piątej Alei na Manhattanie. A proces internacjonalizacji trwał stale na rynkach wschodzących, takich jak Rosja, Europa Wschodnia czy Indie.

Lata 90.: Doskonałość
Ta dekada jest płodna w złożonych scenach z epoki, wielu z nich towarzyszą bogate kompozycje kwiatowe, które stanowią największy wyraz skrupulatności i know-how artystów Lladró.

W 1991 roku w Muzeum Ermitażu w Petersburgu odbywa się wystawa rzeźb Lladró, której XVIII-wieczny trener i Don Kichot będą częścią jego stałej kolekcji.

W 1995 roku w Tokio, w dzielnicy mody Ginza, otwarto pierwszy butik Lladró; w 1996 roku otwarto swój pierwszy własny sklep na ulicy Serrano, ekskluzywnej ulicy Madrytu, a w 1997 roku butik Beverly Hills otworzył swoje podwoje na Rodeo Drive.

W tej dekadzie Lladró otrzymuje dwie prestiżowe nagrody: Nagrodę Księcia Filipa za Internacjonalizację w 1993 roku oraz Nagrodę Księcia Filipa za Konkurencyjność w 1997 roku.

Wybitną rolę zaczynają odgrywać utwory poświęcone tradycjom i wierzeniom religijnym. Jedną z wartości marki od jej początków jest know-how, aby z wrażliwością i podziwem odnosić się do duchowości najróżniejszych kultur, dzięki czemu każdy utwór jest wyzwaniem i źródłem wzbogacenia dla jej artystów.

Ta różnorodność produktów jest wzmocniona współpracą wybitnych zewnętrznych projektantów, takich jak Jaime Hayon, Bodo Sperlein i Culdesac, którzy dodają swoje osobiste i artystyczne uniwersum do pracy Lladró w owocnej wymianie twórczej.

W 2006 i 2009 roku Lladró otworzył dwa butiki w Moskwie, odpowiednio w prestiżowym Passage Petrovsky i centrum handlowym GUM.

Lata 2010: Dywersyfikacja
Lladró intensyfikuje swoją kreatywność wokół linii do dekoracji wnętrz, seriami oświetleniowymi, lustrami i kreacjami do grafiki stołowej. Nastąpił również wzrost współpracy z zewnętrznymi projektantami, którzy wnoszą swój twórczy i osobisty wszechświat do pracy Lladró, podnosząc kulturę porcelany do maksymalnej mocy.

W 2012 roku Lladró Boutique w Nowym Jorku otworzył swoje podwoje przy 500 Madison Avenue. W 2017 roku spółka zostaje przejęta przez PHI Industrial Group, hiszpański fundusz inwestycyjny specjalizujący się w aktywnym zarządzaniu firmami.

Dzisiaj
Obecna różnorodność linii i stylów dzieła Lladró stawia markę w absolutnej współczesności. Nieoczekiwane rzeźby, funkcjonalne linie, takie jak Light & Scent, które grupują domowe zapachy i innowacyjne lampy bezprzewodowe, duże kolekcje oświetlenia, zastawa stołowa lub biżuteria, to niektóre z kategorii produktów, które są częścią obecnego portfolio firmy.

Świat możliwości w porcelanie, w którym do talentu kreatywnych zespołów marki nadal dołącza współpraca z wielkimi przedstawicielami wzornictwa, takimi jak Marcel Wanders, Nichetto Studio czy Naoto Fukasawa. Porcelana Lladró kontynuuje niepowstrzymaną ścieżkę, na której projektowanie, rzemiosło i dbanie o środowisko są sprzajane, aby kontynuować tworzenie z tą żywą i zawsze zaskakującą materią.